Kentler ayaklarını çekmiş karnına,
İt üzümleri üşüyor ormanda.
Uluyor kurtlar.
Korkular büyüyor yüreğimde ayrılık kokan.
Yollar kan revan.
Bir kervan revan oluyor uzaklara.
Sen bana haram.

Dil döksem boş.
Nahoş yüzsuyu döksem kullara.
Yeni yetme bir sevda sarhoşu değilim .
Seni fikretmeden kapanmaz gözlerim.
Kirpiklerimde asılı durur hayalin.

Ne it üzümlerinin üşümesi,
Ne uluyan kurtlar, beni vurur ayrılıklar.
Kurur sevda ağacımın dalları,
Aşk masalları anlatılırken…

Ne yana dönsem sen.
En umulmadık yerden vurur hep gamzen.
Kan revan yollardan geri dönemem.
Fizan’da olsan bile geleceğim sana sanem.
Efsanem olmaya devam edeceksin sen,
Nefes alıp verdikçe ben…
Ankara ,11.04.2010 İ.K