Bir yiğit gelmiş Dünya'ya Anadolu'da
Tertemiz yüreğiyle, kötülük yok aklında
Ne yaşanacak bilmez gelecekte bahtında
Birkaç sene oturacak saltanatlık tahtında

Ya sonra ne olacak, ne görecek yaşamda
İtilip, kakılacak ırgat olacak tarlada
Bulacakmı kendini sevgide ve saygıda
Yoksa o'da bozulacakmı bu kirlenmiş Dünya'da

Sevgiyi saygıyı görmüş tüm hayvanlardan
Onlarla hep dost olmuş, hiç bıkıp usanmadan
Tanımamış uzak kalmış, şehirli insanlardan
Küçük bir Dünya kurmuş, tezekli duvarlardan

Hiç zarar getirmemiş insana, insanlığa
Öğrenmemiş kalleşliği, inanmış hep dostluğa
Herkezi davet etmiş kardeşce yaşamaya
Ancak böyle gidilir sürekli mutluluğa

Ellerinin nasırı yüreğine yansımış
Sevdiğinin adını karasabana kazımış
Almış sazı eline, hem söylemiş hem çalmış
Yakınmış dertli dertli türkülerle çağırmış

Sonunda ermiş isteğine, muradına
Kaybetmemiş benliğinden, sarılmış toprağına
Mangal gibi yüreğiyle haykırmış insanlığa
Dürüst olun kandırmayın, sahip çıkın insanlığa

Şafak Özışıl (1999)