O ŞEY

Şimdi anlıyorum.
Ölüme az bir zamanım kalmış gibi.
Sanki hiç çok olmuşmuş gibi.
Bir hastalık hali..
Bir sakatlık.
Bir acizlik.
Anlıyorum.
Devranında; devir değilim.

Sana ulaşmaya emeğim, sarfım boş.
Resmin itirazıyım kaleme.
Ne mutlu bana.
Gözlerimi kapasam,
Salsam kendimi.
SEN..
Deyiversem.
Sende olduğumun müjdesi,
Bende olacak.

Bihaberlikten sıyrılıp.
Ki sendeydim bihaberlikte ve unutuşlarda,
"İns" ile başlayan adımda,
Adım gereği,
Adım,adım.

Gerisi,
Bir akşam evde,
Soğuk kış gününü düşlemek,
Sıcak mutfakta.
Örgü saçlı bir dilberle olmak,
Avutucu bir hoşluğunla.

Dışarda,
1800 lerden 2000 lere hayaletler uçuşurken,
Bir varıp, bir yok iken.
Siyah beyaz, sarı saman kağıda,
Resimli, kahramanlar gibi.

O esnada...derken..az sonra..

Ahmet Tunç CAKAR
"Sadelikler Üstüne" ŞİİR KİTABI
14-kASIM -2009
CUMARTESİ