Yürüyorum,ıssız bir kumsalda tek başıma.
Uzunmu,uzun gözle görülmeyecek kadar.
Dalgalar kumsalı bir tokat gibi,dövercesine hırçın.
Kayaların arasına,saklanmış taşları görüyorum.

Parlak,sımsıkı kuma sarılmış,yosunlarla birlikte.
Uzakta bir ev görüyorum,yarısı yıkılmış ve harap.
Belkide kaç balıkçıyı,yağmurdan rüzgardan korumuş
Akşamın karanlığı ile ay dolunaya dönerken,o ıssız.

Kumsal,aydınlanıyor. ışıl,ışıl yanıyor,bir fener gibi.
Deniz ise , bir başka ipekten kumaş gibi kaplıyor.
Üstünü göz kamaştırıyor,yakamozlar gibi parlıyor,
Uçsuz ve derin,alabildiğince sonsuz.