Harabe uçlara saklanırken yüzüm
Sen uçsuzluğa hapset kendini
Buğulu anlarımızı çekme inzivana
Tahammülü zor bir yokluğa
Alnından kanama ben gibi
Ve için taşmasın göz kapaklarından
Aşkın ucuz avuntularıyla aldanma sen
Derme çatma yaşanan anlara düşüp
Bir yokluğun nöbetlerini tutma geceler boyu
Soluk üzüntüler oturmasın gamzelerine
Ve dimağına değmesin sular ızdırap kasesinden
Avuçlarına dökülsün gözlerinin birikintisi
Secdede ki yüzün ıslansın bir rüzgar sesinden…
Bir rüzgar bu/sesimden.


Sinmesin içine mahzunluk payesi
Tebessümün, apansız bir aşk için solmasın
Ne sen ağlat ceylan gözlerini
Ne de gözlerin içini kanatsın
Bakma bana
Suretine yazdığım şiirlere aldanma sen
Hiçbir söz yokluğun kadar acıtmıyor zaten
Hicran, en rağbet yerinden vurunca insanı
Yani alnından kanayınca yazgısız bir isim uğruna
Böyle yaralanıyor işte yüreğimin meşrebi
Ve böyle ölüyorum her cümlenin sonunda
Kanlar damlıyor gönül kafesinden
Ben seni yazarak çağırıyorum
Bir rüzgar sesinden.


Hasan Sağcan