eğrilen iptir ömür
döner zaman kirmanında

...

bazı söz , yara izidir avcunda
baktıkça kanayan

gece lambası bir de
korkudan kararan gözlerin için

sıyrılıp dizlerinden yukarı
haylazca gülümsemesi lise eteğinin
kırılıp geçen gün

çok katlı bir binanın kalabalık koridorunda
kronik başağrısıdır
izin kağıdı ve imza , yoklama defterinde

kapalı perde , karanlık oda
ve biraz anne elidir usulca

bazı ses , ağlayan çocuk yüzüdür kavganın

ömür törpüsü bir de
sövüp sayan babanın öfkesi için

bir kapıyı kapamaktır bağışlamanın yüzüne
dönüp bakmadan hiç
öylece kendini bırakmak
içinde kararan denize

sırıtıp bütün dişleriyle yaşının
yolu ikiye ayırması
savrulup geçen dün

bazı sus , oyunundan sıkılmaktır bitmiş evciliğin
büyürken büyürken kaybolmak
bir daha bulunamamak düş bahçesinde

gayya kuyusu bir de
ağzında çoğalan sözlerin intiharı için

...

anımsamak
upuzun siren sesidir