hangi geçmişim yeni sancısını getirdin...
hangi övünmelerin utangaç yüzüydün bilmiyorum...
aslında bilmemektir işime gelen.
yüregimin miladını sana kurmaya yaklaşıyorum.
ama ben sen oluyorum sonunda.

bir pazar günü tatil etmeyen bir yürekten seyretmek isteme ihtimali kapımda...
ve hiç terkedilmeye degil bu sefer terkine sadece seni almaya adamışken gözlerimin yelkovanını....
özlemekte yetmiyor aslında özlemeyi bilmek degil hep seni görebilme sancısıydı bu...

ben nedersem diyeyim darılmak yada kızmak gibi cümlelerinin olmayışıdır sevginin,sevmenin bendeki adı...
eger özlemekse senin sevdigini haykırışın onada merhaba sevgili...