MEÇHULE DOĞRU-İKİ

Yalnızdım kalbalıklar içinde.
Yıkılmış bir ruh halinde ,
Bazen;
uzaklara bakar,uçurumu seyreder
duygulu türküler söyler,
sevdayı beklerdim ve
gezer dururdum geceleri
ıssız sokaklarda yapayalnız .
Serseriliğe vururdum zamanı böyle.

Seni düşünür ağlardım
ne zaman çıkacak karşıma
derin ve anlamlı o bakışlar derdim.

Uzak kaldım her şeyden.
Aşkın vakti gelmeden;
haram kıldım gülmeyi kendime.
İşte ben ne aradığımı bilmeden
arabesk bir şarkı oldum
dumanı derinden tüten.

Anlamlı günler kalmadı.
Yıldızlar,
hiç bu gece kadar kötü olmadı.
Yağmur beni bu kadar üzmedi.
Sensiz ve sessiz karanlıklar hiç bitmedi.
Yaşamak bu kadar sıkmadı.
ve sen yoksun ya meçhul sevgilim
ben hiç bu kadar içip sızmadım bir köşede
ve işte bu kadar perişan da olmadım
bilmezsin ki….