Ayrılık şehri

Sessizce bir ayrılık daha yaşandı
onlarca gitmeye tanıklık eden bu şehirde
şehir herşeyini yitirdi
güneş terketti önce kuşlarda peşinden gitti

Ölü aşkların kokusu hakimdi gökyüzüne
apartman dairesinin kapısı hızlıca kapandı
bir ayrılık hikayesi daha işte böyle başladı
mevsimde zaten ayrılıktan yanaydı

Hikayediki kadın çok bencildi
aşk kendini başka bir bedende kusursuzca sevmek derdi,
hayat onun için hep güneşliydi
kendisi hep hesapsızca sevilmişti

Umutsuzca bir ''gitme'' karıştı geceye
adam son bir kez denedi ve ıslaktı gözleri
hesapsızca sevmişti şimdi kaybedemezdi
dinlemedi kadın,giderken de bencildi

Üzerine bahanelerini aldı ve çıktı kadın
attığı her adım bir yara açtı
arkasına dönüp hiç bakmadı
kadın giderkende bencildi

Aşkın bittiği yerde yaşamak da gereksizdi
adam da kalmak istemedi
bir başka şehir de başka bir aşka giderken kadın
adamın tercihi ise ebediyetti

Mevsim bir ayrılık daha kazandı
şehir içinse biten bir aşk hikayesi
bitmek bu şehir in künyesine kazındı
başlamaksa o hiç olmadı...