Ben bazen düşünürüm hayat hiç adil davranmıyor bana ve benden bazı şeyleri yapmamı istiyor. Canımı çok sıkıyor. Ama azcık düşünürsek hayatın hiç ama hiç kimseye adil olmadığını biliyoruz. Doğmadan babasını kaybeden, 6 yasında annesini, 8 yasında ona bakan dedesini kaybetti, Tarif’te taşlandı ama hiç ses çıkarmadı isyan etmedi ve daha neler neler basına geldi Peygamber efendimizin ki Hz. Allahın tüm âlemleri senin yüzü suyu hürmetine yarattım ya Habiblim dediği peygamberin basına gelen şeyler bunlar. Hayatın nasıl adil olmasını bekleriz ki. Bakın bütün peygamberlere acı çekmeyeni yoktur onlar HZ. Allah’ın bir elçisi olmasına rağmen. Diyeceksiniz ki hep dini yönden bakıyorsun alın işte buda ırmak ablanın açtığı konudan bir parça

Babası öldü. Yetim büyüdü. Üvey evlat oldu. Tutuklandı. Hapse atıldı. Sürüldü. İşsiz kaldı. Şöyle yazıyordu o sıkıntılı günlerde kaleme aldığı günlüğüne;
( Harcamalarım fazla değil, zira gelirim hep az. )Hastalandı... Böbreklerinden.
Vuruldu... Göğsünden. Mesleğinden atıldı. İdama çarptırıldı. Kardeşleri öldü.

Çocuğu olmadı. Boşandı. Karaciğeri iflas etti. Evet, bu insan
Mustafa Kemal Atatürk

Hayat ona da adil davranmadı ama yaptığı işlerde ortada. Bunlara örnekler çok yeter ki demek istediğim anlaşılsın yani sistem bize uymuyorsa biz ona uyacağız örnekler önümüzde


Hz. Allah dağına göre kar verir.

Ölümün âdil olması için hayatın âdil olması lâzım Nazım Hikmet