Yusuf der: "Rab'bim bana istememeyi isteyebilmeyi nasip et." Her nefesinde Züleyha'yı sayıkladığı halde Rab'binin rızası için nefsinin üstünden basıp geçer Yusuf. Ama bırakmaz Züleyha Yusuf'un peşini ve arkadan yırtılır gömlek.Züleyha'nın tırnağı Yusuf'un sırtından çok yüreğini yaralar.Ardından bir çamur yapışır Yusuf'un eteğine.İftira kara bir lekedir Yusuf'un alnına çalınan.
Herkes bilir Yusuf'un masum olduğunu bütün kainat haykırır "Yusuf suçsuz" diye . Ama bir kurban gerek Züleyha'nın suçuna.Yusuf ki tek suçu suçsuz olmak...
Yusuf zindan yakışmadı sana.İlkin kör bir kuyuya düştün.Şimdi bu parmaklıklar.Züleyha'ydı seni zindana attıran.Ama bilmeden kendi düştü sensizliğe bilmeden kendini attı karanlığa.Yusuf'suzluktu onu mahkum eden.Hüküm sürmek isterken Yusuf'un yüreğide kendi tutuklandı Yusuf'a.
Kendi hapsoldu Yusuf'un yüreğine...