Ayna Mum ve Kuyu

Nehire bir ayna attım , kırıldı bin parcaya dönüştü
Sonra gectim karşısına ve baktım ....
Yüzlerce kırık sen`ler gördüm
Oysa bakan bendim kırık aynaya, görünen ise paramparca sen....
Anladım ki nehir akıp giden yasamım..
Kırık ayna kırık kalbim...
Gördüğüm ise,kalbimi kıran ve içerisinde taht kurmaya calışan sendin......



Yağmurda yüzlerce mum yaktım
Her sönen mumu tekrar ateşe verdim,
Yanması için çabaladım
Yağmuru durduramazdım , yakmasam olmazdı...
Anladım ki yağan yağmur yaşamım,
Yanan mumlar kalbim..
Ateşe veren ise sendin...



Derin kuyuda kocaman dolunayı gördüm..
Saldım kovamı dolunayı kurtarabilmek için..
Kovayı çektiğimde yakaladığımı sandım..
Ama sadece su düştü payıma...
Dolunay olduğu gibi duruyordu oysa


Anladım ki kuyu benim yüreğim..
Kocaman dolunay sen...
Seni çıkarıp atmaya calıstığımda ise,
Payıma düşen gözyaşı.....


Sen öylece kalakaldın yüreğimin kuyularında ......