Daha Yaşın Çok Genç DERLERdi yazmak maharet ister derlerdi ama. . . Ben hem okudum hem yazdım korkmadım içimdekini dökmeyi pervasızca kırıldım kırdım ama vazgeçmedim dogrudan kalemim yamuk olsada ruhu dosdogruydu. . . Adı konmadı duyguların yeri zamanı bilinmedi tek gercek yazmak okumak konuşmak en kuytuda anlatarak belkide sesim yoktu çırpınıyordum ama ben yine söledim korkmadan kaderden ,geceden ve günesin atesinden. . . anlamsızlıkmı yoksa umursamazlıkmı ve hatta zamansızlık mı bilmiyorum yaşım genç daha ruhumun adı yok kuytularda yıgarken içimin reçinesini beyaz sedefe . . . . . . kader hayat ölüm aşk debdebesinde ne geçmiş ne gelecek ofların rıhtımında sade bir tebessümdü bu benli sedefe bulaşmış reçine. . . .