miadını dolduran her gece
yalnızlığını yapıştırıyor nefesime
soysuz bir yandaş arıyor kendine
gün ışığı apansız vururken gözlerime
yenilemeye çalışıyorum kendimi
ayrı rüzgârlarla
yeni bir ben doğuruyorum
yaşadığım herşeyi taşıyorum kisbemde
yolum
yolcuyum
yoldayım
ve
yoldaş olmak isteğim
içimdeki duvarları boyuyor arsız çocuklar
bir melek çiziyorlar
ruhumun güleç bulutları üzerine
saksıda orkide uzatıyorlar isyanlarıma
militan bir tavır takınıyor yüzüm
en kahpelerin kaderi üzerinde
pusuya yatıyorum
devrimci oluyorum
çocuk oluyorum
bazı bir kaçak
bir sürgün
bir bozguncu
duruluyorum sonra
ezberlere kaymamak gayretim
bir başak tanesine dönüyorum
garip bir beste oluyor düşlerim
özümde saklı tutuyorum kendimi
altını çizerek geçtiğim her cümleye yapışıyorum
çiğniyorum karşılıksız sevdaları
beni bekleyene koşuyorum
yaşama
soluksuz