İnsanın en iyi tarafı ürperebilmesidir. -Andre Gide |
|
||||||||||
|
her akşam uyandığımızda güzel kadınlardan bahsederdik sessiz derinliğin yalnız sesiydi ölü suları ve her sabah daha bir genç uyanırdım sevdaya taşla beni ayva ağaçlarıyla en derin yerlerimden düşür bir başka gözüksün umut rüzgara o zaman adı serap kiraz ağacıda kanatır gölgesini tek başınasın karam ama çiçeklerle yolunuz aynı bense yabancıyım artık anlatılanlara buğdayları dinlermiş gibiyim hep süt hep patlak hep dimdikim saflığım kalmadı adım mısırdır artık
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Görkem Özköse, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |