yol yorgunu
bu şehir

yazılıdır
terkedilişi

tutunmalarda

kendisine
utanmıştır
yalnızlığı

bilemezsiniz




II

denize
atılan
düşlerin
çarpışları
duyulmaz

vapurlarda

dalgaları boğarken gizlenmişlik

göremezsiniz



III

hangi akşamdır
düş
atımları

dumana gömülmüş
silüet,

(kırışan aynalar mıdır gerçek üstünde)

umulmadık çeviklikte terkedilmiştir

çığlığı gizlenir kendi koynuna

söylemezsiniz




IV

(soğuk bir taş parçasına
dönüşür
her şey)

kaybolur mu
kendi bilmecesinde bir sokak ağlaması?

Unutulmuşluk?



kahır saatlerinde gizlenmeyen?

bir el atımı uzaklıktadır gözleriniz


ağlar

silemezsiniz




V

hangi yolcudur
geri gelmeyecek

hangi muştu

elleri boş

(son bir yıkılmamışlık bakışlarım)

demir kokusu vapurlarda, uzaklaşır gizlenmişliğiniz

bir söyleyebilsem,

bağırsam

uluorta

gidemezsiniz!..