30 yıl önceydi.


Mahallenin abileri oturmuş konuşuyor . Biz misket oynamakta.


Biri çağırır :


Gel lan buraya !


koşar adım gidip abinin karşında hazzrollda duruyorum .


Soru geliyor : Ayşeyi mi seviyosun Haleyi mi ?


İroniyi seviyorum ağbi..


Şaplak kulakla yanak arasında bir yere iniyor. Gözlük bir yana ben bir yana ..


Hskktr lan . Bir daha seni takıma almam .. İroniymiş .. Ne gavur icadı çıkarıyosun velet seni .. ! O kızdan sana fayda yok oğlum .. Ayşe neyine yetmiyor . Yürü lan ! Bir daha top oynamıycan bizimle. Kovboyculuk oynamak ta yok !!


O gün bu gündür futboldan nere ben nere. Ayşe de terketti zaten . Haklıydı kız . Ayağı topa değmeyen birine sevgilimi denir?


Yıllar sonra, yerde yatan birinin üstünde uçuşup duran gazete yaprakları hatırlıyorum . Şaplakçı ağbi düşmüş kalmış. Yanında topa benzemeyen bir oyuncak . Demirden ..


Ayşe'nin abisinin elinde de aynı oyuncak . Ucundan duman çıkıyor .


Hala top oynamıyorum ben . Kovboyculuk da .


Ayşe hiç evlenmedi. Ben hiç top oynamadım . Şaplakçı ağbiyi deviren hiç bulunamadı.


Ne ironiymiş be.. Kimlerin hayatına girdi de çıkamadı ..