Sana gerçeğim ol dedim; düşüm oldun

Zamansız bir mutluluğun koynunda gizliydin oysa

Yenilmişliğimin arkasından gelen armağanımdın

Renkli rüyalarla süslerdi umutlarım gecelerimi

Sen geldin umutlarım bir bir tükendi…

* * *

Varlığını hissedipte sana uzak olmak

Ne zor imiş meğer

Oysa o kadar yakınsın ki varlığıma…

Sana ;

“Sebebim ol “

“Nefesim ol” dedim

Sen başlamadan yenilmişliği kabul ettin…


* * *


Oysa Aşk

Aşk’ a umut beslermiş yaşanırsa

Sevda özlem duymakmış yokluğunda

Vur çek hadi

Vur bana

Vur Aşk’a

Hangi vuslat

Hangi ayrılık sahnesi bu kadar acıtır insan yüreğini

Ve hangi sevdaya acı ağır yüklenir bu kadar…


* * *

Sana gerçeğim ol dedim ; düşüm oldun

Zamansız gelişinde gizliydi umutsuzluğun kapımızı çalacağı

Her zaman her dakika umut yeşermez ki insan yüreğinde

Anlamalıydım o gözlerindeki korkuyu, yenilmişliği

Sadece bir an için gözlerine aldanmışım…


* * *


Sevda uzaktan da sevmekse eğer

Ve varlığını hissederek dokunamadan büyütmekse içinde

Şişenin dibini görmeden içmekse ve kadehi senin şerefine

Senin mutluluğuna kaldırmaksa geceleri

İstemem seni

İstemem varlığını

Aşk’a ağır yüklendi aşk…


* * *


Sana gerçeğim ol dedim; düşüm oldun

Hırçın bir rüzgarın savurduğu yorgun bir aşıktın

Yaralı bir sevdanın simgesi gibi parlıyordun gökyüzünde

Aşk’a dair ne varsa içimde ve her neyse Aşk

Sana onu anlatamadım….

* * *







Oysa karşılıklı içecektik seninle

Kadehlerimizde aşkı karşılayacaktık

Sevdaya mutluluk katacaktık

Mezemiz varlığımız olacaktı

Ehh bir de hoş sohbetimiz…

Zaman akacaktı geceye

Ve gece biterken gün doğacaktı seninle…

Olmadı

Yapamadı(n)k , beceremedi(n)k aşkı yaşamayı…


* * *


Sana gerçeğim ol dedim; düşüm oldum

Yarım kalmışlığımla yazıyorum sana bu satırları sevgili

Yaşanacak her ne varsa gizinde (gizimizde)

Sonsuzluğa karıştı , geceye boyandı

Yine de teşekkür ederim

Teşekkür ederim sevgili

Bana Aşk’ın ilahi bir his olduğunu hatırlattığın için…


Sevgi Demirdelen
Ocak/2008/İZMİR