Son ana kadar hissettiğim her şey de her yerde sen varsın…
Uzakları yakın ederken de yakınlar uzak olabilir… Yaşatma bunu bana. Sımsıkı sarıldığın anda hissettiğim o koku hiç gitmesin burnumdan… Hayalinle yasamak bile güzelken hayallerini uzak etme bana…
Gel sarıl de koşarım ben…
Öp de öperim…
Sev de deli gibi severim seni…
Ama hiç git deme olur mu?
Ama deme bana…
Bir cümlede bir ama varsa önceki cümlenin bir manası yoktur…
‘Âmâ’sız sev beni katma hayatıma onları… Seni seviyorum ama... Deme bana…
Korkutma beni gözlerinle ürkütme o yakıcı teninle sevmeyi öğrettin ama uçup gitmesine izin verme o düşlerin… Sensiz bir hayat nasıl yoksa… Seninleyken de yok etme o hayatı… Sen ve ben deme hiç biz de… Biz deki gözlerim ışıldasın hep sönmesin o mutluluğum. İnandır beni sevgine… Asktan nefret ettirme... Çünkü senin olmadığın her yer nefretim…
Senle olduğum her yerse cennetimdir benim…

Korkmuyorum yanında,üşümüyorum o soğuk kıs gecelerinde… Titresem bile inanma…
Pişmem cehennem ateşinde yanımda olduğunda… Yokluğunu düşünmek ne demektir ki… Bir saniyelik yokluğun beni buz gibi ederken… Aklıma geldiğin anda huzur dolarken kalbim yokluğunda karalar bağlıyor nedendir ki bu sevgilim? Ne denir buna? Ask mı? Sevgi mi? sadakat mi? Bağlılık mı? Güven mi? Yoksa sadece SEN mi?

Sen demek hayat demek… Sen demek her şey demek… Sen demek ben demek… Sensizde ben diye bir şey yok demek…
Seni çok seviyorum demek... Koskoca bir hayat demek…

Kalbimi kırsan da… Sana deli gibi sinirlensem de… Deli gibide seviyorum bunu sakın unutma hayatım… Hayatım diyorum sana manasızca değil… Hayatım sen olduğun için…