İzEdebiyat - ilker gören - Sıradan Konuşmalar

sanki bir yalnızlık içindeki adamların yaptığı gibi alınan solukta
bir ormanı karalayan kedinin şimdiki seferde hiçbiryeri olmamalıydı
neden olmamalıydı
bilmiyorum ama biliyor gibi yapıyorum bir ölümün başucunda
aslında sonradan anladım sayfanın yokluğunu masanın üzerinde otururken. ve birşeyler epeyce bir şeyler fısıldayarak uzaklaştı gözlerimden
şimdi saat altıyı çeyrek geçiyor bir adam kol saatiyle bir kadını kandırmaya çalışırken
gözlerim meyhanesinde. bir başka adam sessizliğin yontulmuş halini seviyor yalanlar kör olmadan
ben epey sustum sonra bir televizyonun karmaşasında. bir çekmece gibiydi arjantin. gidiyordu maradonaya
daha sonra bir adam yine elinde filesiyle ayaklarını kaşırken kapitalizme ordan geçen bir başka yalan yada adam, şimdinin hortlamışlığında güneşin ne kadar donuk olduğunu söylüyor derinliğe
derinlik diyor ki bir akarsuyu düşünerek : neden ben de bir lokma ekmeğin peşinden gitmiyorum şairler gibi. oysa bir otel odasında ölmemeliyim.
ölmemeliyim konuşuyor sonra bir memurla ve şöyle diyor elindeki bıçağı ağzına katarak : sanskrit yolundan geçen adamların şalfarlarında neden bir tarsuslu yalnızlığın kurumuş yüzünü kıpırdatır durur katillikte ? neden ?
nedeni yok dostum çünkü insanlık artık paranın ucunda bir şeytanla evleniyor durmadan. herşeye inat.

ilker gören
2008 mersin

Kötü İçerik Bildir
Gerekçe: Okumuş olduğunuz metnin İzEdebiyat Yayın İlkelerine aykırı içerik barındırdığını ya da başka bir sorun içerdiğini düşünüyorsanız lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktır ve en kısa zamanda editörlerce incelenecektir.