Sen benim güneşimsin diyen dilinin nasıl bu kadar kolayca dönüverdiğini anlamağa çalışıyorum şimdi. Aylarca konuşacak mı diye yüreğim ağzımda bekledikten sonra şimdi söylediklerin,yüreğimi ağzımın kıyısına getirip duruyor. O önemli sözleri hiç umurunda olmadan söyleyiverişindeki inanılmaz gerçeklik algılarımı karıncalandırıyor. Yüreğim bir ilkbahar güneşi aydınlığına kavuşuyor. Bütün dallarım yeşile,altın sarısına dönüveriyor. Küçücük ellerini avucumun içine usulca yerleştirişin, ayaklarımı yerden kesiyor. Dünya kederliymiş,hayat pahalıymış,savaş ve terör toplumsal hayatı felç ediyormuş umurumda olmuyor bir an. Sanki dünyada bir sen,bir de ben. Gerisi yalan…

Nelerle mutlu olduğumu şimdi sana anlatsam hiç anlam veremeyeceksin biliyorum. Bir insan “kapıyı kapatır mısın canım” cümlesiyle nasıl kendisini dünyanın en bahtiyar adamı hisseder? “Seni çok seviyorum” cümlesinin bir ömre bedel tınısını bana tattırdığın için, tanrıya her gün nasıl içten gelen bir minnet duyduğumu anlatamam. Daha önce de çok sevilmiştim kuşkusuz; ama seninki bambaşka. Senin sensizliğin dayanamayacağım tek sensizlik bunu şimdi anlıyorum. Başındaki külahın,boynundaki atkın ve yeşil eldivenlerin ruhumu bütün kederlerden arındırıyor aşkım. Neden deyişindeki meraksızlık bile güzel. Elinin kalem tutuşunda ben varım bunu bilmek güzel. Bazen kaleminin ucundayım yanlış çiziktirilmiş de olsam. Ama en güzel resmimi sen çiziyorsun bunu bilmelisin. Ben senin en güzel ve en korktuğun düşlerinin bekçisiyim. Adımı söylediğinde kanatlanıp uçasım geliyor nerede olsam. Bana ihtiyaç duyman ömrüme anlam katıyor. Daha önce hiç olmadığı kadar.

Şimdi seni kreşe bırakırken annenle,arabamızın koltukları arasından bana öpücük vermek için sokuluşunu düşünüyorum da,belki de ben hiçbir şeyi elde etmek için bu kadar mücadele etmedim diyorum kendi kendime. Zorlanarak dudaklarını uzatışın ve öpücüğü aldıktan sonraki sevinişin hayatımın en güzel bayramı. Bunu her gün yaşattığın için sana ve tanrıya her gün teşekkür ediyorum bir tanem. Canım kızım. Annenin ve senin gözlerinizdeki sevgidir benim her gün koştuğum yolum. Ben de bu yolun çocuğuyum. Düşe kalka yürümeyi öğreneceğim bir gün. Ama içim hep umut dolu…seni çok seviyorum,sen benim güneşimsin…