işte o, işte ben...
ağır bir uykudan uyanmışcasına
sersem,
buruk ve alıngan acıya mütebessim
şarkılardan...

ellerinden tutunmuşcasına;
bir masum çocuk
ve solgun bir
gündönümünde akşam...
biraz da
hüzün oluyorsun bakarken
gökyüzüne...
bir yıldız kayışından
pay biçiyorsun
tuhaf bir şekilde kendine

ve işte musikişinasların
sevda imgeleri ve geceler;
efsunu bozuluyor
dokununca...
tabularını yıkıyor pervasızca
uslu çocuk
bilemezler bilemezler bilemezler...
henüz adı konmamışlığı yaşıyor ki; kalbi
soluk soluğa
ve de zamansızca...



taki; keşke keşke keşke
sizliğe dek...
Ayşe AKKOYUNLU...05/11/2007