Hasat



I.

bir türkünün hercaisinde buluştur
denizleri kıskandıran sevmelerinle
yürü dalganı kıyılarımıza aşkın kantarını düşürmeden
düşsün cemrelerin sevdamıza

mısmıl sevinçlerimizi gözlerine taşıyorken kanın
hülasa tut dünün aklında kalanları
sevmek kadrine uğrattığın kadar
hep uğrak ver kalbime

bak
bakışlarını menzilimde tut
ocağın canısın
çekeri kadar sevmekle emrolundun ya sesimi
kulsun Allah a daha çok
daha çok bağışla bağışlanmanı bana
çün sevmek
iyiliğin elleriyle örmektir zamanı


gemileri yaktığımızda karşı kıyıda
ülfetli dudaklarla mırıldanırken duanın sıdkını
görgülü bir Melamilikte olsun yanımızda
ola ki şehrin hevesi takılı kalır boynumuza
sen şefi ol akıcı zamanın üzerimdeki tortusunu tut
kalsın sinelerimizde yarenliklerimiz

yeni sabahların dağını giyinip
lalezarı oldur kimliğimi aşka
köhnemiş insanlıklarımızı ne çok hakladık aslında
her vuslatın kucağında çerağından ışıyarak
seferisi sayıldık sevme oruçlarına
ve uzun uzadıya ne çok sevdik birbirimizi

göğün yüzünü ağartan kavilli kalbimizdir
haşredek direnmeliyiz rengimizi bu yüzden
rengimiz çamura bulanmış çeliğin çığlığına
saklı tutulur ancak
teyakkuz halinde sıçrar tekbir sesimizde
aşk ul ekber








II.

şimdi boğulan bir okyanusu kurtardık yine
sen derin nefesinle soludun ağzını
harbi ömrünü adadı bin yüzlü adam
çaşıtlığımı öne sürdüm ben
aklımda kazanılmış zaferlerinize ulanmak vardı
sesini yutkundu bu sebeple yanında duran
ve safında kocaman bir yer açtı adımlarıma
getirip getirip en sevmemi koydum bende
kalbinin en derinine

III.

tekmil adımı söyledin sebeplere
tehcir edilmiş sayıklamalarımı fark ettin
sarraflığını indirip askıdan
bugünde ayarımı bildin
avucuma koyu bir mutluluğu sıkıştırıp
üstü kalsın dedin

dürüst bir iklimin şeçeresiyle
okuyucusu olduğun sevmelerine
en orta yerinden
beni de ekledin
gözlerinde eylül vardı yine

IV.

hadi ecrini bahşet gözlerinde
bak seni daha çok sevmemi
sevişirken sevişirken aşkın en koyu yerinde
doğsun ufkumuzdan sevmemizin ışığı eylül
ilahesi olsun ömrümüzün
katılsın mevsimlerimize