geçitlerin ara sokakları siyah
ve tozlu bir bahar bu şehir
tek bir serseri avuç açmış duasında
bir dilenci harap ve kirli
bir çingene kirli saçlarında kırmızı

tünellerin arka adımları beyaz
ve korku sandıktan çıkar gibi taze
el değmemiş renginde çadır kuran
bir testi ses.
Ses yok.

Uykuların olmadık saatleri yeşil
Soluklarında bedenler kirli
Dilin ses,
Suskunluk kavgası bu.
Rengine sevdalı bir şehirsin sen istanbul.

Kaçışların eksik yolları mavi
Dünyanın kolunda zaman
Saatler dönmekte
Tekrarların suskunluğu zor
ve suskun bir şehir bu
Esrik adımlarında kaybolmuş
ve sokak kavgalarına yenik
bir renk
istanbul`un susuşları kırmızı.