Sen bir topraktın baharda cemresi yeni düşmüş yüreğine
Ben ise bir kar tanesi sana düşerken yavaşça eriyen
Sonra esen bir deli rüzgar kattı önüne beni
Bir sağa bir sola savurdu ve geciktirdi sana gelmemi
Belki de umduğumdan daha çabuk ulaştıracak sana
Kim bilir belki de bırakacak bir ağacın dalına
Seni sadece uzaktan seyredeceğim
Yada acımasızca çarpacak bir duvara ve bitirecek beni


Bir denizdin alabildiğine mavi, ıssız ve derin
Ben ise küçük bir sandal kıyılarında dolaşan
Korktum yine o deli rüzgar esecek diye
Beni alabora edip derinliklerinde yok edecek diye
Yada çekilip ıssız bir limana terk edilecektim öylece çürümeye
Belki de rüzgar istediğim yönde esecekti yine
Ve alıp götürecekti beni senin derinliklerine…