zahmetsizce silivermek istedim kayıp bir zamanın anılarını
arkama dönüp bakmadan gitmek, usulca çekip kapatmak o kapıyı
gözlerime dur demeyi istedim, dur, yeter artık ağlama
bir "an" olsun ve içimden sökülüp kopsun seninle geçen
ve sorup durmadan bitse artık neden, neden, neden?

korkusuzca yürümek istedim ihanetimin kuytularına
elimin tersiyle itmek onu; yinede korkarak yüzleşmeye
sana koşup gelmek, sarıl bana demek yeniden sımsıkı
sarıl ve bırakma
bırakırsan düşerim uçurumlara
ipince bir ip beni sallandıran
elimde bir bıçak,
tam da böyle gördüm hikâyemizin son karesini
elimde bir bıçak
belkide keserim
giderim, giderim
henüz doğmamış çocuklarına böyle söyle
hiç sevmedim....sevmedim