Bırak seveyim kendimi.
Döneyim başa.
Başlangıçlar kırk ayak.
Kırk’ ada yak, elli yede…
Bahsetme bana geçmişten.
ter damlayan yapraklar.
Hadi tut ellerimden !
Elimden gelse gideceğim!
Elimden gelse seveceğim seni?
Okumadan dokuyorum içimi.
söyle kurnaz kinini.İçime içe içe sok kınalı dilini!
Ya da kırpık saçlarıma ekmek kırıntıları dök?
Gece yarısı bir akşam tabanında
Gündüze karşı !
Gündüzler kime karşı?
Her güneş bir karabasan
Tut ellerimden
ve dökülsün verdiğin çiçekler.
Azdır karabasanı!
Aziz fahişelerin gün görmemiş gecelerinde.
Tut sıyrık deliklerimden
Kanasın burnumun sola çeken yanı.
Kadın değil miyim?
Ölürüm de! , ağlarım da!
Tut elimden ; ölmeden bu hazin oksijende.
toprak vuruyor geçitten anayollara.
Arabalar üstümde
Kadın değil miyim ?
severim de sezerim de!