SAYIKLAYAN OJE

Kan kırmızısı oje… Damarlarımdan damla damla akıtıp, küçük şişelere hapsettiğim kanım rengi oje. Ellerimin üstündeki damarlar, parmak boğumlarımda yırtılıp içindekini tırnaklarıma boşaltır. Kan kokar benim tırnaklarım.
İnsanlar unuttular damarların içindeki anlamı. İnsan olmanın anlamını… Hatta kesilen damarın acısına, içindeki kötülükleri kattılar. Kan oldu, intika(n)m! İntikam davasına, zehirini kınında biriktirmiş bıçaklar …… indi güneşe dönük bedenlerin gölgesine. Gözyaşları buğu oldu, yola bakan camlara. Rahimler feryat figan.
Ara sokaklarda rasgele kurşunlar atıldı tesadüflere. Sahipsiz ölümler oldu. Ne katili sahip çıktı ölüye ne de üstünden atlayan yabancı adımlar. Yerdeki pislik oldu kan.
İnsan insanı unuttu. İnsan insana duyarsızlaştı. Ölüm yerdeki pislik oldu, kan bir tek ameliyathane önlerinde hatırlanıyor şişedeki haliyle.
ben her gün izini sürüyorum sahipsiz ölülerin. Tırnaklarım kan kırmızısı…