Hani o gözlerindeki mutluluk vardı,
Gecenin siyahında yıldız gibi parlayan,
Hani birbirimizi düşündüğümüz anlar oldu,
Aklımızdan hiç çıkmayan.

Öylesine inadırmışızki kendimizi,
Birbirimiz için varolduğumuza,
Öylesine dolu yaşamışızki mutluluğu,
Her geçen günün bizden aldıklarını görmeden.

Öylesine inanmış,
Öylesine güvenmiş,
Hayaller kurmuşuz ki,
Ayrılığı hiç düşünmeden.

Sakınmışız sevgimizi,her türlü ihanetten,
Öylesine kenetlenmişki ellerimiz
Sessizce gelen ayrılığın,
Haberini bilmeden.

Belki şimdi ikimizde hazır değiliz,
Bu sahte hayatın,bizim için düşündüğü sona.
İnandığımız gerçeklerin,
Birdenbire yok oluşuna.....