SENSİZLİK KORKUSU

Sensiz uyandığım her sabah
çatık kaşlarıma sis çökerdi
sarı sonbahar dökülürdü saçlarımdan
ne nisan vurgunları yedi gönlüm bir bilsen
seni benden alan o uzak diyarlara
bir of uçardı bıldırcın yüreğimden

sözlerim meltem haşmetiyle savrulurdu dört bir yana
ağıtlarım buz tutardı güpe gündüz
ardından sağanak dökülürdü çatlayan dudaklarıma
ibrik ibrik taşardı anılarım
hayal meyal gökkuşağı bezerdi çehreni

ne seller
ne tufanlar
ne depremler atlattı bu sefil coğrafya bir bilsen

mevsimler aşkımın tadı tuzu,
ağrıma giden tek şey,sensizlik korkusu.

Ali ÖZCAN