ÇÖL YANIĞI

sararan gün deniz çölünde
yanan kum/ ağırlaşan su/ çekilen kıvılcım!
unutulmuş ırmak yanların
arami bakışın akınca rüzigar olur…
ortanın yerinde martılar
martılarda aç çığlık/ çığlıkta balık ölüleri!
oyunlar hep yarı açık
kuralları dalgadır saçlarından eğilen…
gün ekleridir gökteki kızıl hat
kum eriğini yutar deniz testisi/
arsız deniz kabuklarında anaç sabahlar
sessizliğine döner dağ siluetleri limanları yutan…
artık bitimdir yerdeki karınca yuvaları
yer demir/ gök bakır/ su altın/ altın eriyor kalbinde!
ağır bakışlarında feryat-ı figan
tüm mavnalar sabaha akıyor!
çöl, bedevinin bakışıdır birazdanın
kum camdır/ cam göz bebeklerin / göz bebeklerin ağlar!
ulur dağ siluetinde bir kurt
kendine döner kağnıların tekerlekleri…
su yanar gözlerinde birden
çöl ıslak/ martini patlar sabahında!
yanık mektup gibidir gün
bir ucu yarına asılı…
yar! sen yine de yar!
dudaklarının biri yere, biri göğe!
kocaman bir çöl ayazıdır kum yanığı…

Hasan Güneş