Una baktım ekmek geldi aklıma
Düşünmedim değirmenin suyunu
Aklımı derdiyle alan bir fani
Her fırsatta oynar oldu oyunu

Ne bilsin aşk diyen aşkın kahrını
Doldurmadan cana aşkın zehrini
Yıkıp geçtim uçtan uca şehrini
Bulamadım dostun kutlu köyünü

Bilmediğim örtü saklar içimi
İçimde sevdanın muğlâk biçimi
Yükledim yükümü tuttum göçümü
Kayıp ettim kırk mevsimin ayını

Bir faninin fani ile işi ne
Çorba demir dolar değer dişine
Diktim hedefimi dağlar başına
Kırdı felek oku ile yayını

Ağladım örtümü üstüme çekip
Göl ettim yastığı gözyaşı döküp
Beklerken kapında boynumu
Bulamazsın belki Ulusoy’unu