Annem;
Bu bayramda bensiz geçti.
Asılı kaldı kapılardan,
Fındıklı çikolatam.

Hani......,
Ayrılık olmayacaktı tasan?
Keşke yeminlerin,
Bağlı kalsa bilmesem.
Ve sen özlemesen….
Yaşamamış olsam seni;
Hamurdan ak ellerin,
Aklıma gelmese.

Ela gözlerin yollarımda,
Boncuk boncuk kopmasa.
İçimde çaresizlikler,
İsyan edemesem.

Bekleme gelemem!
Bir bayram daha geçerken,

Hani...
Elinde ilk diktiğin,
Çaputtan yamalı bebeğim,
Masada beklettiğin,
Hamsiliydi hiç unutmam,
İçli köfte yemeğim.
Yüklüğe sakladığın,
Gizli kesende hissem,
Büyüdüm de yerini hala bilmem.

Diktiğim turuncun,
Kopardığın çiçekleri,
Gelir gözlerimin önüne.
Doldurdun kolonya şişesine,
Karyolamın baş ucunda,
Dayanamaz uyanırdım kokusuna.
Sevdiğim uykulardan,
Çalardın beni kandırışçılınla.
Hala var avuçlarımda,
Saklıyorum ağlamalarıma.

Hani...,
Gondol da sayardım,
Fasulyeden şekerlerimi,
At artık hepsini denize,
Kolonyamı şekerlerimi çocuklara ver .

Unut gelmemi!
Bayramlık seçme.
Belki nasip olur giymelerim,

Gözlerimde yaşanmamışlarım,
Yanı başımda cellatlarım,
Uzun fermanım,
Derin yaralarım,
Dipsizlikler korkutmuyor.
Islık çalıyorum gençliğime…

Seni düşlüyorum anne!
Okşuyor nasırlı ellerin.
Yel değer gibi,
Biliyorum vakit tamam,
Ve ben üşümüyorum…

İlk defa annem, can benim!
Kimseler alamaz.
Nefesinde can olur gelirim.

Duyarım kokusunu,
Mavilerden kolonyanın,
Denizler fısıldaşır,
Şeker çocuklarını anlatırlar.
Yakarım keyifle,
Bana aldığın son Samsunu.
Duman olur pencerenden,
Tutarken demirleri …


Sana kaybetmişliğimle hiç,
Kazandıklarımla dik,
Gelirim özgürce!
Öperim usulca şimdi ellerini,
Ben geldim,
Bayramın kutlu olsun anne!

Feriha Ceylan