Hayalbaza sormuşlar,
günler nasıl geçiyor
susmuş, gülmüş, söylemiş:



efendim yani günler
hep hayalle geçiyor
hayallerin içinden
biri beni seçiyor


güzellik umuyorum
güzeli gömüyorum
başında düşler görüp
cigara sarıyorum


kafam böyle hep güzel
bir duman çekiyorum
ne yaşamak ne ölüm
hayır istemiyorum


yayılıyor boşlukta
sihir gibi güzellik
uykumu heba edip
tohumu suluyorum


sonra güneş doğarken
ağarırken ortalık
bir nefes daha alıp
uykuya yatıyorum


güneş gün getiriyor
tohum patlıyor belki
dışarda şenlik varmış
hayır istemiyorum


bıraktım gün yürüsün
yaşasın o güzellik
alışın gül kurusun
yarına asıl şenlik


biterken telaşlı gün
ben uykumdan uyanıp,
akşama dalıyorum
düşlerimi unutup


akşam alıyor beni
yiterken uyku düşleri
suskun hayale bakıp,
yemliyorum kuşları



gelen kuşlar içinden
biri beni seçiyor
velhasıl ay efendim
günler böyle geçiyor,

demiş. :)

ağ.06.bursa