Deney, herkesin hatalarına verdiği addır. -Oscar Wilde |
|
||||||||||
|
boğuldum artık bırak yakamı diye saatlerce yalvardığım da sana sırtını dönmüştün.şimdi isyanları başlatan sensin.şimdi gelmeye çalışan ve karanlıkları aydınlık yapan sensin.hiç bir şey umduğum gibi gitmedi oysa ki.ben hayallerde yüzdürdüğümüz gemilerde değil gerçeğin ta kendisinde aradım sevgiyi ve aşkı.sen ayak uyduramadın bana.oysa ki hayallerle gerçekler arasında ki o ince çizgiyi bir bütüne dönüştürebilirdik.sen her şeyin çaresini kaçıp gitmekte buldun.tüm arada ki o çözülmesi gereken problemleri hiç umursamadan terkettin. oysa biz bizce ne güzel bir aşk yaşıyorduk.gecelere sığdıramıyorduk. şimdi o hiç sevmediğin yerleri teker teker geziyorum ayrıldığımıza inat.gülüyorum.sen geçen günlerin değerini bilemedin bense hala aynı mekanlarda hayatımı zindan ediyorum.evet devam ediyorum belkide inatlarıma.belkide o uslanmayan hırçınlığım hala devam ediyor. ama senden hiçbir şekilde kaç kere geçirsemde kara geceleri vaz geçemiyorum.kaç kere söz veriyorum kendime bir daha dönüp geriye bakmayacağım diye ama nafile ben geçmişimle yaşıyorum.beni böyle kabul et dedim.böyle ilk başta nasıl sevdiysen nasıl bildiysen böyle kabul et dedim.sen kendini değil beni değiştirmeye çalıştın.yıkılamaz sert duvarlarımı yıktın belkide.ben dönüpte tek bir kelime edemedim.o koskocaman belkide canını çok acıtan ama söylemem gereken cümleleri boğazımda düyümledim.ben sana hiç bir zaman emek verdim hiçe saydın demedim.ben sana hiçbir zaman kıyamadım.beni seni biliyorum çok üzdüm ama hiçbir şey olmamış gibi davranmadım.davranamazdım.gururumdan kahredip sana tavır almadım.ve ben bu yaptıklarını hiçbir zaman haketmedim. şimdi dönsen ne yazar dönmesen.yeniden başlamak mı?.sen delisin.bu bana karşı yaptığın son darbe olacak.sen her zaman sana karşı zaafımın olduğunu bilirdin. ve sen bunu kullandın .ben nasıl olurda sana dönerim.ben nasıl olurda isteklerini karşılarım.nasıl unutabilirim geçelerce akıttığım göz yaşlarımı. artık hayalin kaldı odamda bi de geçmek bilmeye kokun.o ünlü akşam çaylarımız.şen sohpetler ve arkasında yatan tahmin bile edemediğim ayrılığın. sen beni çok üzdün.sen beni çok ağlattın. şimdi nasıl olurda çıkıp yeniden başlayalım dersin.geçmişi bu kadar çabuk mu terkettin!
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © asya gül, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |