bu evin odaları buz kokuyor
sen gelince aklıma
bir titreme başlıyor bende
temmuzun ortasında battaniyemi arıyorum

canım çok acıyor
koluma geçiriken saati
nasıl aheste yaşnılan hayat nasıl
ne ahestesi hiç gitmiyor aslında
sen değilmiydin sevgili
zembereğin ortasına
balyoz gibi yaşanmışlık vuran
söyle kimdi
giderken bütün saatleri söken
nasıl geçsin vakit,nasıl geçsin zaman

sensizken;
dökülecekse tenime ihtirasın ıslaklığı
bırak tatsın bedenim
ölümcül kuraklığı
sevgili, giderken çarpmadın ya kapıyı
boş ver aralık kalsın
gelse azrail,
beklerken seni
eyvallah çekeceğim
son tespihim olsa saatin rakamla