ulan karşıyaka



sarhoş gemiler ıslıklar sularını
arka sokaklarının yalnızlığına
bir halk savaşında yenik kaptanlara
kusmukların sesini sunar kaldırımlar
cafcaflı esintilerle sırıttığın kadınlara
mendiline dünya kurar sis yanaklı çocuklar
ulan karşıyaka


miğdesinden kopardığın renklerle
tutsaklığa boyanır apartmanların
ve palmiyelerin şaşkın bakışlarından
bıyıklarını maviye buran gözlerin
kedilerin ve köpeklerin şevkatli yalnızlığından
kalan merhametsin mendil satan çocuklara
ulan karşıyaka


bütün güzelliklerinin benliğinden
alacağı var da emeğin
vefanın adresini yitirmişsin güllerde
kumrulara guruldar arsız güvercinlerin
bu yaralar sızlatır genzini derinlerde
umuda mendil satan çocuklar dirilir aşka
sıkarlar burnunu bir gün ulan Karşıyaka


vahdettin yılmaz