Kırık bir kalem ve kırmızı şarap..
Gözlerinde yalnızlığı siyahın...
Nasıl unutulur o mavi serap?
Bahtiyardık kıyısında günahın...

Yüzün ışıldarken gecelerime
Yüreğimde aşkın şiiri vardı.
Teselli olurdun hecelerime;
Dudakların eski şarap kokardı.

Sevdanın dikenli taşlı yolları
Beni sana seni bana bağlardı.
Kırılırdı akasyamın dalları;
Gelincikler yoksun diye ağlardı.

Bahçemizde papatyalar açarken;
Gözlerinde tanımıştım baharı..
Bakışın dünyama ışık saçarken;
Erirdi gönlümde dağların karı..

Seni sevdiğimin şiiridir bu...
İsyanıdır gideceğin sabahın...
Eğer gideceksen unutma bunu:
Bahtiyardık kıyısında günahın...