KARLI VE KARANLIK BİR AKŞAM

Yok olmaya yüz tutmuştur bir yaşam
Ve yaşanmıştır güzellik sadece
Avuçlarını bir boşlukta açarsın
Mutluluk boşlukta uçar
Elde hüzünler kalır
Ve bir akşamdır yine her akşam gibi
Sarı Kanaryalar son kez kazanır
Menekşeler o gün dik tutar başını
Bir şubat soğuğu eser
Saksıda feslegenler üşür
Uzakta bir kadın durur
Boğazına birşeyler düğümlenir yutkunur
Üsküdar hattında vapur bugün son seferine çıkar
Gece örtüsünü üstüne çeker
Ateş böcekleri hırçınlaşır
Ne gece ama ayda dolunaydır
Elleri cebinde bir adam karda kaybolur
Hatırlar bile yaşlanmıştır farkında olmadan
Artık çok geçtir
Ve kaybeder zeytinyağlı dolma eski büyüsünü
Sessiz bir çığlık kopar
Dalgalar bir an sarsılır
Şehri bir zifiri karanlık kaplar
Küsme diye bir ses duyulur ve sen küsersin
O çocuk öylece ölür