Zaman bir halat ,bir ucunda sen bir ucunda ben..Eller açık semaya,umut etmişiz edilmişiz nice defa.Unutulmak için sadece,sadece aşka kör olmak için...Yaşamın akışına kapılmak için dua etmişiz.Daha farklı mutluluklar,huzur doldursun içimizi;başarı ve idealler sarsın beynimizi diye.Sen bir el ben bir el dönmüşüz semaya birbirimizden habersiz ama sırt sırta dua etmişiz.Zaman geçmiş unutmuşuz da..Unutulmuşuz,izimiz yok hiçbir yerde..İşte istediğimiz oluvermiş ne güzel.Sonra isyan etmişiz neden unutulmuşuz diye...Bir yaşam hülyasıdır..Yaşanmış güzel geçmiş yıllar.Hayatın kederli aynasıdır zaman,o geçmiş acılar yaşanmış kendimizi görmüşüz,o geçmiş sevinçler yaşanmış ruhumuzu avutmuşuz.Sevgiden ölmüş kalbim.Sevgimden öldürmüşüm seni içimde..Seninse tutkudan ölmüş kalbin,tutkundan öldürmüşsün istemeden sevgimizi ve beni dizinin dibinde.Sonra unutulmuş ve hiç hatırlanmamış.Hayat bunun gibi kaç sayfayı ağırlamış.Tek tek her ayrıntıyı satırlara kazımış.Hayat bütün hikayelerin anlatıldığı bir ROMANdır...Hala yazılmaya devam ediyor.Sanki hiç bitmeyecek gibi...