aşkın yangın yerinde
sarmış alev gibiydim
sonra çekildim duman oldum
şimdi duman bile olamıyorum
yüregime su serptiginden beri

gerçekte yazan ozan idim
sonra hayallere kaldım
hayal perdemde yitip gitti
şimdi yitmiş boşluktayım
yüregimden aşkını aldıgından beri

aşkın yürek tarlasında
yeni çıkan filizdim
olgunlaşmadan yitirdim kendimi
harmana hasret gider oldum
sevgi umudumu kestiginden beri

aşkın kudretinden dogmuştum
yeni açan güneş olmuştum
ışıklarımı saçtım
gönül denen pencerenden içeri
sonra engelledin beni
pencereye perdeyi çektiginden beri

acemi ozanım acemi kalmışım
sevdaların deryasında
şimdi anladim geçte olsa
acemi bile olamamışım
vasatların dünyasında
sen beni yıkıp viran ettiginden beri

acemiozan