Nerden düştün herhangi bir rüyanın orta yerine gecenin bi vakti anlamadım?gözümün çapaklarını kollarıma silerken birşeyi eksik yaptığımı fark ettim.nefesimi kim bilir kaç zamandır tutuyordum ki bırakınca gebe kaldım.!pencereyi açıp,yarı çıplak üşüyesim geldi sıtma krizlerim gibi.Adı tıp lıtraturune akmamıs nıce kahramanlar gıbı olduresım geldı saglıksızlıgımı.hıc anlamamıstım aslında,içeride ormanlar yanarken adına,senın o ayazda cırılcıplak neyı aradıgını hıcbırzaman anlayamadım.tum sehiriçi durakları tasıdım kapına,nehırlerden kurdalelar cızdım,kara sınırlarımı okyanuslara ındırdım!nafıle necatıye,ne sen konutsun ne ruzgar.once sonbaharı ve kısı oldurdum .anlamadım,olumune kıskancım dedıgınde.komsular bızı seyrederken ben tv antenlerını calıp ailelerıne yollardım cenaze masrafları ıcın.camın ardındakı sehırı okadar yabancılastırdın kı bana,nezaman uykum kacsa donup kufredıyorum kulakların patayana dek.
Anlayıslı ol,ben boyle tapınıyorum.!
Durust ol!coraplarımı calanda,kalemımı kıranda sendın degıl mı?nazı kansızlıgı var sende.keskın çakımı almasaydın sevınırdım yınede.hem ayklarımı keser hem kalemimi acardım.keşke hiç açmasaydın bu mevsimde.Şehir otobanında geçseydi ömrüm yine.acemi şoförüm affet,o duvarı sen sandım…!
Dili kullanım cetveli olmalı aslında,boyu degılde işlevi lazım bana.acız kalıyorum,azızlerıme ağladıkça yersiz kaygı,sonsuz nefret,kupsuz sırke,kopuksuz ayranla bıbasıma korkuyorum hafiften.tüylerim diken diken tiksintiden,soğuk değil aslolan.asla senin gibi üsüyemedim.asla okadar çıplak kalamadım kendime.nasıl bir ursun kı gecenın kor sagır vaktınde hayatı zından edebılıyorsun.nasıl bır ıdamlıksın kı kendımı yanına kapatıpyalvarabılıyorum ’atın bu kahpeyı yanımdan’.seflıga surulen tek leke degıldın.fotografının amlemlerde olmasının nedenı saflıga senın adının verılmesıydı.yalnıslıkla.ve bu tarıhı yanlısın tek tanıgıyım lanetler olsun sana ve bana kı…!ne utanc ınsan oglu,atesı bunun ıcınmı buldun!?!
Senın ıcın ısıttım kollarımı,gogsumu,yorganı ufleyerek.bekledım,izledim,kutsumda,uyudum biraz,uyandırıldım yine ama senin gibi hiç üsüyemedim.sakinlestirdiğim kulak tınılarından adının tüm harflerini çıkarıp dinledim.bu sen değildin.sevdim üstelik.
Tüpsüz bir dalgıç krater kıyılarında balıkçılık oynayan,hayatımın en soğuk vurgununu yedim,yurdum atlantis olsun ve sen o üçgende sürekli kaybol…….!


Kine musallat olmuş gece barındırdım koynumda haberli habersiz