sende pişmanlıklarla dolusun deniz
dalgalarla beni okşayarak
yıprattığın nice taşlarla
nice deli damlalarla alıp beni götürdün
benden çok uzaklara
nice yağmurlar yağdı üzerime
nice kumsallar gördüm yol üstü
taşlarla örtülü
delicesine yağan kar buz etti beni
dondurdu hayatın güllerini
kırçiçekleri kenarlarında kumsalın
ve kumsal yok olmuş yol üstü
birde bakarsın bir hiç oldun
ayın görüntüsü güneşin parlaklığı içinde
artık dağlar daha bir yüksek
ovalar daha bir yukarıda
sevgilerin önünde dağ
yaşamın önünde ovasın
ve sen yok olursun sessizce
ölümden korkmayarak