iki şehrin sınırında bir çiçek sevdamız
günün ilk ışıklarıyla başlıyor çilesi
susuz, derbeder..
bizden bir adım bekliyor seni seviyorumlar yetmiyor
ulaşmıyor ona su istiyor emek istiyor
uzağız yapamıyoruz
hani bir adım atsak geçsek sınırıkavuşsa ellerimiz olacak
çiçeğimiz solmayacak
ama olmuyor sevgili yorgunuz olmuyor
sanki girsem menzillerine
kıracaklar kolumu kanadımı
sulayamıyorum çiçeğimizi ,
besleyemiyorum sevgimizi
artık son demler sevgili
çürümüz kalbimiz yorgun sevgimiz
tükenmekte artık sınırdaki çiçeğimiz
dün son kez söyledim ona seni sevgiğimi
son kez dinledim onu bitmeden ahir ömrü
siz dedi sevgi sözcükleri söylediniz bir güle
gülün suya ihtiyacı olduğunu bilemediniz
birleştiremediniz ellerinizi
sınırları aşamadınız
ve ben iki sınır arasında solan ne ilk ne son..
bu da böyle bitti
ağladım...
evet ne solan ilk çiçek ne biten son aşk
biz de takıldık sınırlara sevgili
ve kurban ettik bir çiçeği gururumuza...