Gör halimi, gör beni, gör bizi,
Kör olma bunca, hadi aç gözlerini,
İtiraf et korkma tükettik birbirimizi.
Koca yalan dünyanın içinde,
Komik birer yalandık işte bizde,
Acımasız bir tokat gibi inip de,
Çarpınca gerçekler yüzümüze,
Şaşkınlık vurunca gözlerimize,
Anladık yabancılığımızı birbirimize.
Stratejiler, trajikomediler, roller bitti,
Son varyete bu, kapatıyoruz perdeyi,
Sakla kendine sahte himmetlerini,
Deliduman kaptan, battı bu gemi.
Ruhumu, zihnimi, düşüncelerimi,
Sevgimi, nefretimi, düşlerimi,
Çirkinleştirdin her bir şeyimi.
Bak bir yerde yanılıyorsun ki,
Ben değilim hayat aynalarındaki,
Oradaki,
Bana çok benzeyen başka birisi,
Aşk için, senin için, giyinmiş beni,
Ama emanet durduğu besbelli.
Ağırlaşıp, kamburlaştırmış bedenini,
Ceplerine doldurduğu belkileri.
Zorlama daha fazla direncini,
Acıtan kelimeler ordunu çek geri.
Göremiyor musun incitilmişliğini?
Aşkın sırat köprüsü benzeri,
İnce çizgisindeki dengeyi,
Bulmaya çalışırken deli gibi,
Örseledikçe öfkelerinle beni,
Ben bizden eksildi, kalmadı bitti.
Şimdi aç kulaklarını iyi dinle,
Sen kaybettin, ben kazandım,
Biz için elimden geleni yaptım,
Doymadın.
Sustum, ağladım, aldırmadım,
Düştükçe biz, ayağa kaldırdım,
Sebeplerine sorgusuz inandım,
Aşktan sarhoştum, aptaldım.
Seven taraf bendim, anladım.
Bir sen bir egon ısırdıkça ümitlerimi,
Ki o yasak yeşil cennet elmasıydı,
Ellerimdeydi, benimdi,
Engel olmaya cesaretim yetmemişti,
Kaybetmeyi aklım kabul etmemişti.
Dur, kesme sakın şu son sözlerimi,
Sayende ve sonuçta,
Sözde gelecek güzel günlerin
Kala kala sapı kaldı bana,
Cennetten de kovuldum, aşktan da…
Boşuna yardım dileyişim,
Öyle bir isyana bulaştım ki,
Tanrı ne yapsın artık beni?
Rüya bitti, sarsılarak kendime geldim,
Bak bu karşındaki işte bu benim,
Kalmadı kaybedecek bir şeyim,
Öldü seven ben, doğdu zulmünden,
Korkmalısın bence şimdi benden.
Son zamanlarda zorla sığdığım,
Sabır elbisemi çıkarıp attım,
Senle doğmadım,
Senle yaşlanmayacağım.