anlamak,
anlamak istiyorum insanları,
san ki sevgiden yoksun bir yarıs içindeler.
ayramıyorum sevapları,günahları,
insanlar hep çaresizliğin peşindeler.


bir yarıs ki,
topluca atılırlar ileri

sonra
sonra,

ortalığı karıştırır birileri,
hep göstermektir sanki,
hadi bakalım derler, hangimiz daha zeki.

zeki,
hırslı zeka cinleri,

zeki,
insanların anlamadan anlama kabiliyeti

olamaz
olamaz,

olsa olsa bunlar insanın kibirleri,
anlayabildinmi bari yaşadığımız çiftliği,
yazık ki,
insanların acizlikten bir yerler edinmesi..

yazık.
yazık,

ne yazı ki!

her seferinde kumar oynuyoruz aleyhimize kartlar
git gide yok oluyoruz,buna zorluyor sartlar,
aslında bunlar kuzu postunu bürünmüş,yavru kurtlar,
gerçek avcı gelince,onlar menzil dışındalar
sevgiyi inatla kavrayamazlar.



hayat bir felsefeyse,dünya -sonlu- fani
bu çok anlamsız gövde gösterisi,

gösteri
gösteri,

niye hiç değermi bunlara yani,
nerde sarayı,köşkü olanlar hani,
ibret alacaksan eyer,
oku mezar taşlarında ki dizeleri,
her şey fani
var olan son saf sevgi...