Demini hüznümden almış sanki bu gece
Ne kadar çabuk unutursam seni
O kadar kolay avutacağım benliğimi
Toprağa ilk dokunuş ve gözlerde buğu
Bir adım daha attım sonlara doğru

Geleceğe kadeh kaldırıyor bilmediğim yerlerde
Sevdiğim kadın
Siliyor hafızasından dünlü günleri
Ben ağlamak için mi seviyorum yalanları...

Her son bahar kendimi asıyorum dilek ağaçlarına
Üstümde toz, gözümde küçülmüş hayali sevgilinin
Ben gittiğin günden beri yalnız yürüyorum caddelerde
Ve seni çekiyorum niyet kutularından her seferinde

Geceden devralıyor acıyı, martı çığlıkları
Daha bir başka duruyor üstümde yalnızlığın rengi
Bir el uzanıyor kuru dallar arasından
Havada yağmur kokusu...
Gölgenin üstünde gölgem

Doğan güneşe selam veriyor titreyen yaprakları mazinin
Gözlerim şaşıyor güneşin davetine
Deniz parıltılı, yeni biten aşkları vuruyor sahile
Deniz patırtılı, yine biten aşkları vuruyor bedenime