suçsa özlemek
akrep yelkovandık,
sessiz intiharlarda;
yürekten gelen bir duygudu
ama
acaba
soyut ölmek ne demekti ? ;
bir gün
irtica ettiğimizde
sığındığımız sınırlara,
yüzölçümü kadar
bi çığlık
sessiz ve derinden;
bir damar kadar
nazik
ve bir okyanus kadar derindik
gözlerde,
bir kanala sığmayacak kadar
bir kafese !
Yüreğin götürdüğü yerlerde
hep bir karartı
aradı gözler
ve
buldukça
kazanımlar
kaybetmelerden geçti,
dolu boşa göre
dolu çığlıklara göre;
sessizlik
toprak olup
set çekti yarınlara
bir tek
ben kaldım
akrep ile yelkovanın altında;
bir tek
sen kaldın
akrep ile yelkovanın üstünde !!!!