Anne, bir zamanlar ellerinle okşadığın
Yosun kokulu saçlarım,
Yalnızlığa inat her telini rüzgarlara savuruyor
Artık maziye dönüp bakmıyor
O çok sevdiğin yeşil gözlerim
Masallardan vazgeçti, ninnilerden
Saçlarına kurdele takmıyor
Ağlamayı yeni öğrendi
Küçük, tatlı bebeğin
Zaman çarkının arasında sözlerim eskiyor
Hayallerimi büyüttüğüm bir anda
Kör bir kurşun vuruyor
Geceler rüyalarımı çalıyor, bana hiç sormadan
Bilemezdim, meğer yaşam
Bir papatya falı kadar sahteymiş
Anne, bir zamanlar hiç bırakmadığın minik ellerim
Şimdi hayatın ellerini sımsıkı tutuyor
Artık maziye dönüp bakmıyor
O çok sevdiğin yeşil gözlerim
Oyunlardan vazgeçti, oyuncaklardan
Gökyüzüne balonlar uçurmuyor
Hayatı yeni tanıyor
Küçük, tatlı bebeğin.....