Düştük yine yollara amansız
Yürekler göç mevsimi
Dizilmiştir sevda yüklü katarlar
Üzerinden hergün
Binlerce yüreğin geçtiği
Tarihin en büyük tanığı yollara..
Yine yollardayım yar.
Yanağımda otobüs camının soğukluğu
Bir nebzede olsa serinletiyor beni.
Ve yüregimde
Uzaklardaki hayali sevgilinin
Hayali sıcaklığı,
Dalıyorum onunla sonu gelmeyecek düşlere

Nedendir bilinmez
Ne zaman düşsem yollara
Daha bir özler,
Daha bir hissederim yari
O duyguların eşliğinde giderim geçmişime...

Çocukluğumu hatırlarım
Kara lastikle dolaştığım,
Bıkmadan usanmadan
Gece yarılarına kadar arşınladığım
Dersim sokaklarını.
Ve çocukluk dünyamın en büyük oyunu
Mahalle savaşlarını.
Kimimiz kızılderili olurduk,
Kimimiz kovboy.
Bilmeden,o küçük dünyamızda
Zalimle savaşırdık.
Munzur akar gözlerimin önünden
Ta yüreğime..
Evden gizli kaçışlarımı,
Kendimi Munzur'a bırakışlarımı
Az dayak yemedim hani annemden,
Yüzme öğreneceğim diye...

Ve lise yılları,
İsyanların depreştiği
Zalime karşı kılıçların kuşanıldığı
Öfkelerin daha bir kabardığı yıllar.
Gençtik,delikanlıydık,asiydik
Ve Dersim'liydik.
Kürdün yasaklı olduğu biri sürecin
Deli esen rüzgarlarıydık
1 Mayıslarda giyerdik kırmızıları
Toplanırdık,kendimizce kutlardık
Tüm yasaklara rağmen.
Selamlardık kızıl günleri,kızıl umutları
Ve sonrası karakollar,polis copları
Hem dayak yerdik,
Hem gülerdik komiserin sorusuna
'Neden kırmızı ulan,o.... çocukları?
Cevap hazırdı hemen;
Abé güzel renktir,bak bayrak bile kırmızı.
Her eylem sonrası aynı filmi izler dururduk.
Dedim ya,yasaklı bir sürecin
Deli esen rüzgarlarıydık.

Çocukluk aşkım belirir gözümün önünde
Aslını sorarsanız dayatma bir aşktı
Akrabaydık,amca torunuydu,almancıydı
Ama yinede sevdalıydık.
Hiç unutmam
Anlamasınlar diye amcamlar
İngilizce bir mektup yazmıştım ona
Hatırladıkça gülerim,ne aşkmış be...
Ne o benim olmuştu
Nede ingilizce dilim.
İkiside çıkıp gittiler hayatımdan
Sessiz sedasız...
O şimdi çocuklarıyla mutlu bir ana
Bende kalan ise;
Yüreğimden hiç silinmeyecek bir yara...

Geçmişimin en büyük aktörleri belirdiler yine
Çamurlu postalları,
Kan kusan dilleriyle
Evim bir savaş alanı
Hani biz dört kardeş bile beceremezdik
Evi bu hale getirmeyi
Ve ondandır ki;
Kutlamak gerekiyor cendermeyi
Nasılda beceriyorlardı
Yeri yurdu,yürekleri talan etmeyi...

İşte yine yollardayım,
Götürüyor beni köyüme
Bir tepenin üstünde,ağaçtan sudan yoksun
Sanki benim çocukluğum,
Yüz sürüyorum Ağuçan'a
Adaklar adıyor,dilekler diliyorum,
Ve Xızır geceleri geçip 'dıstar'ın başına
'Bıjerek' öğütüyorum,
Ol Xızır'dan sevdamı diliyorum...